Ik ben oud, althans volgens mijn jongste en als ik eens goed mijn leven ga bekijken geloof ik dat hij gelijk heeft. En oud wil ik nu net niet overkomen. Door mijn sabbatical kan ik nu eens wat uitproberen en zo had ik wat aquarelle spullen gekocht. Ik heb een hele middag zitten oefenen en had 2 kaartjes gemaakt. Toen ik die in de avond aan de jongste liet zien zei hij dat ik nu echt oud ben. Ik keek hem verbaasd aan en vroeg: "hoezo oud?" Ik vond de kaartjes er wel leuk uit zien, oké nog lange na niet perfect, maar oké. Het ging hem niet zo zeer om de afbeelding of dat het geverfd was, maar het zelf kaartjes maken. Dat associeert hij met oud. Zijn oma maakt ook altijd zelfgemaakte kaarten en ik sputterde nog tegen dat deze er toch heel anders uit zagen, niet geknipte figuren, niet overal stickertjes. Maar hij bleef bij zijn punt. Zelfgemaakte kaarten hoort bij de oude mensen. So be it. Ik moet toegeven dat ik laatst zelf ook zo'n moment had. Ik was met lief in een van de
Reacties
Een reactie posten