Alledaagse gedachten

Ik ben oud, althans volgens mijn jongste en als ik eens goed mijn leven ga bekijken geloof ik dat hij gelijk heeft. En oud wil ik nu net niet overkomen. Door mijn sabbatical kan ik nu eens wat uitproberen en zo had ik wat aquarelle spullen gekocht. Ik heb een hele middag zitten oefenen en had 2 kaartjes gemaakt. Toen ik die in de avond aan de jongste liet zien zei hij dat ik nu echt oud ben. Ik keek hem verbaasd aan en vroeg: "hoezo oud?" Ik vond de kaartjes er wel leuk uit zien, oké nog lange na niet perfect, maar oké. Het ging hem niet zo zeer om de afbeelding of dat het geverfd was, maar het zelf kaartjes maken. Dat associeert hij met oud. Zijn oma maakt ook altijd zelfgemaakte kaarten en ik sputterde nog tegen dat deze er toch heel anders uit zagen, niet geknipte figuren, niet overal stickertjes. Maar hij bleef bij zijn punt. Zelfgemaakte kaarten hoort bij de oude mensen. So be it. Ik moet toegeven dat ik laatst zelf ook zo'n moment had. Ik was met lief in een van de

Vanmiddag wilde ik boodschappen gaan doen en omdat het mooi weer was bedacht ik dat ik ook wel een extra ommetje kon maken. Maar nu is een extra ommetje best wel ingewikkeld voor mij. Ik moet namelijk nogal vaak naar het toilet. Ik weet niet of ik een zwakke blaas heb, maar ik moet nu eenmaal vaak en veel. Ik drink ook namelijk de hele dag door thee. Toen ik bedacht om een extra ommetje te maken besefte ik dat ik toch wel aardig wat thee op had. Dus ik ging alvast bedenken waar ik naar de wc zou kunnen. Hadden we in het verleden in het dorp nog een bemande benzinepomp waar dus ook een toilet was, tegenwoordig hebben we die niet meer en dus is de wc ook gesloten. Het eerste stuk kon ik overbruggen tot een  inham waar je het bos in kan. Daar zou ik wel kunnen plassen. Is wel op bijna 3km, maar dat moest lukken. Voordat ik dan bij de winkels zou zijn zou ik nog wel een keertje moeten plassen, anders red ik het niet tot thuis. Het industrieterrein zou een goed optie zijn. Daarna zou ik het